In het weekend van 25, 26 en 27 oktober ben ik mee geweest op de Blindfullness-retraite. Een bijzondere ervaring voor mij als visueel beperkte yogadocente. Ingrid en de begeleiders creëerden een warme, liefdevolle bubbel waarin ik een weekend lang het "echte" leven even links heb kunnen laten liggen. De yogalessen die Ingrid heeft gegeven, waren goed afgestemd op de groep en zaten super goed in elkaar. Haar passie voor yoga en mindfulness werkt aanstekelijk. Er zit zoveel liefde in haar werk en de retraites, en dat is voelbaar. Wat daaruit ontstaat, was een veilige plek waar de groep in verbinding en kwetsbaarheid met elkaar kan delen. De cacaoceremonie was hierin ook heel bijzonder. Op een heel respectvolle en sensitieve manier heeft Ingrid het ritueel geleid. Het was een heilig, zeldzaam moment waarin er ruimte was om los te laten en te groeien. Wat deze Blindfullness-retraites zo bijzonder maakt, is dat omdat ze gericht zijn op blinden en slechtzienden er mogelijkheid is om echt te ontspannen. Je hoeft niet keihard te vechten om mee te komen in een situatie die niet op jou is ingesteld. Alles wat je nodig hebt, is er vanzelfsprekend, en dat is super uniek. Ik ben ontzettend dankbaar dat ik niet alleen mee mocht als deelnemer, maar ook een yogales heb mogen geven. Ik kreeg die ruimte en dat podium niet ondanks mijn beperking, maar mét mijn beperking. Iedereen en alles was in zijn volledigheid welkom. Lianne

In 2 jaar tijd heb ik 1 keer deelgenomen aan een massageweekend en 4 keer deelgenomen aan een yoga en mindfulness weekend. Ik zat in een moeilijke periode in mijn leven en na de eerste keer deel te hebben genomen voelde ik dat het weekend me goed deed. Samen zijn met gelijkgestemden, een fijne omgeving waar ik me al snel thuis voelde, zoveel goede zorg en gezelligheid. Vooral de yoga en de mindfulness hebben geholpen om uit dat hoofd en in dat lijf te zakken en dingen wat meer te relativeren. Dus na ieder weekend voelde ik dat ik graag nog een keer zou willen gaan en dat kan ook omdat ieder weekend weer anders is. De deelnemers zijn anders, de begeleiders zijn anders en ook het programma is steeds weer verrassend en nieuw. De weekenden hebben me echt door een moeilijke tijd heen geholpen, een fijne plek waar je jezelf kunt zijn, een warm bad waar je je kunt ontladen en je jezelf weer opnieuw kunt opladen. Ik ga zeker nog eens mee.

In maart 2023 maakte ik voor het eerst kennis met Ingrid Smith en de Blindfullness Retraites. Als begeleider op de piekmomenten mocht ik deelnemen aan dit weekend. Een eerste begin wat gelukkig een vervolg heeft gekregen op alle daarna komende weekenden waar ik als begeleider de metamorfose van vele deelnemers mocht meemaken. Op vrijdagmiddag komen de deelnemers als individu binnen en als een familie gaan we op zondag uit elkaar. Gelijkgestemden en bijna allemaal op zoek naar een ontspannen weekend, meer mindfull leven, praten met elkaar en delen van ervaringen. Ook de deelnemers die nog niet zo lang blind of slechtziend zijn vinden veel steun bij andere deelnemers en begeleiders. Blindfullness retraites is vooral een onbezorgd en fijn weekend en met speciale aandacht voor elke deelnemer. Yoga, Mindfullness sessie, Ceremonies binnen en buiten, wandelen met de honden die uiteraard ook welkom zijn, massages of andere behandelingen. Gezellig drankje met elkaar in de bar en napraten. Op elke retraite worden naast het hoofdprogramma weer andere activiteiten aangeboden, telkens weer andere ervaringen. Samen zetten we een fantastische energie en samen ZIJN neer waar tot nu toe alle deelnemers zeer enthousiast over zijn en ook terugkomen voor een volgend weekend. Ik hoop dat ik nog heel vaak mag deelnemen en genieten van deze bijzondere weekenden van samen zijn, samen delen, samen geven en ontvangen.

Wat ik zo fijn vind aan de Blindfulness Retreats is dat je hond gewoon gezellig mee kan gaan, de locatie staat op een stuk prive bos, super veilig en leuk om de honden daar vrij te laten spelen. In en rondom het gebouw is het ook heel toegankelijk, ik heb al 3 keer deelgenomen aan een yoga en mindfulness weekend en ik ken er de weg inmiddels al behoorlijk goed. Naast de fijne yogalessen en de inspirerende mindfulness hebben we ook altijd veel lol samen. Steeds ga ik met blinde vriendinnen, al eerder wilden we een weekendje weg samen, maar dat is gewoon lastig als je allemaal niet goed ziet. De retraites zijn echt heerlijk om samen te doen, gezellig en inspirerend. We komen zeker nog eens terug.

Ik was huiverig om mee te gaan naar een retraiteweekend, ik ben blind en ik hoor heel slecht, ik was bang dat het te druk zou zijn, dat ik er te weinig van zou meekrijgen en ook heb ik behoorlijk wat begeleiding nodig, ik vind het spannend om alleen ergens naartoe te gaan, altijd bang dat ik mezelf verlies in alle drukte. Wel interesseer ik me voor persoonlijke ontwikkeling en spiritualiteit en ik had er ook wel erg veel behoefte aan om er eens een weekend opuit te gaan, ik wilde al heel lang een keer naar een retraite. Na een fijn, telefonisch gesprek met Ingrid heb ik besloten over mijn angsten heen te stappen en het erop te wagen. Het was een fantastische ervaring en het jaar erop ben ik nogmaals meegegaan. Er is voldoende begeleiding aanwezig en mensen houden rekening met elkaar. Er wordt een veilige setting gecreëerd waar iedereen zichzelf mag zijn. De yoga is goed te volgen en de mindfulnessoefeningen en meditaties hebben me dichter bij mezelf gebracht. Het zijn vooral de openhartige groepsgesprekken die zo mooi zijn, dit is erg inspirerend. De zaterdagavond heb ik beide keren als hoogtepunt van het weekend ervaren. De eerste keer was er een prachtig klankconcert, allerlei mystieke instrumenten en mooie, onbekende klanken. Het wordt ook wel eens een klankreis genoemd en dat was het ook, de klanken nemen je mee op reis naar mooie plekken over de hele wereld. De 2 aardige mannen die het verzorgden namen ook de tijd om na afloop alle instrumenten te laten voelen. Voor mij was het bijzonder omdat ik de trillingen en de resonantie van de klankschalen, gongs en andere instrumenten goed kon voelen. De tweede keer dat ik bij de retraite ben geweest was er een sjamaan op zaterdagavond. Het was mooi weer en we hebben buiten bij het vuur een ritueel gehouden waar we symbolisch de dingen die ons niet meer dienen in het leven aan het vuur mochten offeren. Erg ontroerend hoe openhartig iedereen was daar bij dat vuur. Ik heb hele mooie herinneringen aan beide weekenden.